Je moet het gewoon doen!

Gek werd ik van al mijn gedachten. Ik kon mij bijna niet meer focussen op mijn werk. Tijdens mijn werkzaamheden als logopedist in de vrije vestiging kwamen er keer op keer nieuwe ideeën boven. Dat was voor mij het moment om te zeggen: ‘ik ga iets doen met alle plannen’.

Het was al snel duidelijk wat ik wilde. Nieuw materiaal ontwikkelen speciaal voor en door de logopedist. Mijn speerpunten zijn: vernieuwing, gebruiksvriendelijkheid tijdens de behandeling en zeker niet onbelangrijk: materiaal dat te kopiëren is zodat het meegegeven kan worden als huiswerk.
Welk materiaal ik wilde vernieuwen was ook snel duidelijk. Ik durf het desbetreffende materiaal niet eens meer op tafel te leggen in het bijzijn van ouders, zo oud is het spel.

Als je eenmaal begint, dan is het einde bijna zoek. Er komen zoveel extra (leuke) dingen bij. Er moet veel bedacht worden. Ondernemingsplan schrijven, keuze: foto’s of tekeningen, mensen benaderen om te helpen (ik ben alleen ‘maar’ logopedist), logo ontwerpen, naam verzinnen voor het materiaal en dan uiteindelijk komt er een proefversie. Wat zeker geholpen heeft is dat ik voor mezelf duidelijke doelen heb gesteld. Hoe het materiaal er uit moet komen te zien. Wat ik belangrijk vind aan logopediemateriaal en waar het minimaal aan moet voldoen.

En dan wordt het heel spannend. Vinden mensen het wel leuk en effectief? Willen mensen het wel kopen? Wat zouden ze uit willen geven voor het materiaal? Zelf ben ik trots op het resultaat tot nu toe en ik hoop dat straks iedereen er in logopedieland net zo enthousiast over is!

De rust is terug in mijn hoofd. Door het schrijven van dit blog worden mijn verdere plannen steeds duidelijker. Leuk! Jullie gaan meer van mij horen…